Til Åse
på 50-årsdagen
Tekst: Liv Karin Lange
Melodi: De nære ting
Du ønskte de sang på din gebursdag,
så her e den, håpe den fell i smak.
I synes at du he fortjent nåkken ord,
men i sta’an før tale, i søng mæ kor.
Når tanka fe lov te å flyge litt,
i ser fær me mykje me he opplevd.
Og eitt tå dei minna i har om de,
e jula då nissin sku ta mæ de.
I våggå der låg du då nissin kom,
då han ville ta de mæ, då vart det storm.
Fær lisjesøstra sku’ kje’ nåkken få,
så nissin han måtte ålæne gå.
Men då du vart større, og me to slost,
at nissin ålæne for, ergra me stort.
No va det for sænt, kor i angra me,
idag slæst me ikkje, og bra e det.
Ein spennende skuleveg hadde me å,
te Heggdal i båt for litt kunnskap å få.
Ei veke på skuln, ei veke fri,
sei huska du Åse den dere tid?
I huska at ein gong me over for,
og veret va rufsete, båten den slo.
Då spurte du, ette ei bølge så stor,
Du Torunn va me neri botn no?
Ho Anne Jorunn, veninna di,
som rett nedom berja ha hæmen sin.
Når du skulle gå gjennom skogen te ho,
så måtte i føl de kvar gong du dro.
På Tautra der hadde me skæseis,
når tjennet det fraus te, ved vinterstid.
Å me fann ut at me å merkje sku ta,
så målte og ordna me bane da.
Så gjekk me på skæse, så tantå vår,
i avisa på Modum ein dag fekk sjå.
På Sør-Tautra hadde to søstre tatt,
”prøve på eget vann” kjendis me vart.
No he du blitt femti og bestemor,
he fløtta frå øya, i by’n slo du rot.
Men fær me e du lisjesøstra mi,
ha takk og te lykke med dagen din.